ლირა / lira / Lira

შემადგენლობა:

მოქმედი ნივთიერება: ციტიქოლინი;

1 ამპულა (4 მლ) შეიცავს 1000 მგ ციტიქოლინი ნატრიუმის   100% ნივთიერებაზე გაანგარიშებით;

დამხმარე ნივთიერებები: ქლორწყალბადმჟავა კონცენტრირებული ან ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

 

სამკურნალწამლო ფორმა. საინექციო ხსნარი.

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: გამჭვირვალე უფერო ან ოდნავ მოყვითალო სითხე.

 

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

ფსიქომასტიმულირებელი და ნოოტროპული საშუალებები. ათქ კოდი: N06BX06

 

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ციტიქოლინი ასტიმულირებს სტრუქტურული ფოსფოლიპიდების ბიოსინთეზს ნეირონების მემბრანებში, რაც დასტურდება მაგნიტურ-რეზონანსული სპექტროსკოპიის მონაცემებით. ციტიქოლინი აუმჯობესებს ისეთი მემბრანული მექანიზმების ფუნქციონირებას, როგორიცაა იონური ტუმბოები და რეცეპტორები, რომელთა რეგულაციის გარეშე შეუძლებელია ნერვული იმპულსების ნორმალური გამტარობა. მემბრანაზე მასტაბილიზებელი მოქმედების შედეგად ციტიქოლინი ავლენს შეშუპების საწინააღმდეგო თვისებებს, და შედეგად ამცირებს თავის ტვინის შეშუპებას. კვლევების შედეგებით ნაჩვენებია, რომ ციტიქოლინი აინჰიბირებს ზოგიერთი ფოსფოლიპაზის (А1, А2, С და D) აქტივაციას, თრგუნავს თავისუფალი რადიკალების ნარჩენ გამოთავისუფლებას, ხელს უშლის მემბრანული სისტემების დაზიანებას და უზრუნველყოფს დამცავი ანტიოქსიდანტური სისტემების შენარჩუნებას. 

ციტიქოლინი ინარჩუნებს ენერგიის ნეირონულ მარაგს, აინჰიბირებს აპოპტოზს, რაც აუმჯობესებს ქოლინერგულ გადაცემას.

ციტიქოლინი ასევე ახდენს პროფილაქტიკურ ნეიროპროტექტორულ მოქმედებას თავის ტვინის ფოკალური იშემიის დროს.

ციტიქოლინი ხელს უწყობს პაციენტების სწრაფ ფუნქციურ რეაბილიტაციას თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევებისას, თავის ტვინის ქსოვილების იშემიური დაზიანების შემცირებით, რასაც ადასტურებს რენტგენოლოგიური კვლევების შედეგები.

ქალა-ტვინის ტრავმების დროს ციტიქოლინი ამცირებს აღდგენით პერიოდს და პოსტტრავმული სინდრომის  ინტენსივობას.

ციტიქოლინი აუმჯობესებს ყურადღებისა და ცნობიერების ხარისხს, ხელს უწყობს ამნეზიის გამოვლინებების შემცირებას, აუმჯობესებს მდგომარეობას კოგნიტიური და სხვა ნევროლოგიური დარღვევებისას, რომლებიც აღინიშნება თავის ტვინის იშემიისას.

ფარმაკოკინეტიკა

ციტიქოლინი კარგად შეიწოვება პერორალური, ინტრამუსკულური და ინტრავენური შეყვანის შემდეგ. პრეპარატის შეყვანის შემდეგ აღინიშნება სისხლის პლაზმაში ქოლინის დონის მნიშვნელოვანი მომატება. პერორალური მიღების შემდეგ პრეპარატი პრაქტიკულად სრულად შეიწოვება.

კვლევებით ნაჩვენებია, რომ პერორალური და პარენტერალური გზით შეყვანისას ბიოშეღწევადობა პრაქტიკულად ერთნაირია.

პრეპარატი მეტაბოლიზდება ნაწლავში და ღვიძლში ქოლინის და ციტიდინის წარმოქმნით. შეყვანის შემდეგ ციტიქოლინი ნაწილდება თავის ტვინის ქსოვილებში, ამასთან ქოლინები მოქმედებს  ფოსფოლიპიდებზე, ციტიდინი - ციტიდინურ ნუკლეოტიდებზე და ნუკლეინურ მჟავებზე. ციტიქოლინი სწრაფად აღწევს თავის ტვინის ქსოვილებს და აქტიურად განთავსდება უჯრედულ, ციტოპლაზმურ და მიტოქონდრიალურ მემბრანებში ფოსფოლიპიდების მოქმედების გააქტიურებით.

შეყვანილი დოზის მხოლოდ უმნიშვნელო რაოდენობა გამოიყოფა შარდთან და განავალთან ერთად (3%-ზე ნაკლები). დოზის დაახლოებით 12% გამოიყოფა ამოსუნთქვის დროს CO2-თან ერთად. შარდში პრეპარატის გამოყოფაში გამოყოფენ ორ ფაზას: პირველი ფაზა - დაახლოებით 36 საათი, როდესაც გამოყოფის სიჩქარე სწრაფად მცირდება, და მეორე ფაზა, რომელშიც გამოყოფის სიჩქარე ბევრად ნელა მცირდება. ასეთივე ფაზები აღინიშნება CO2-თან ერთად გამოყოფისას, CO2-ის ამოსუნთქვის სიჩქარე სწრაფად მცირდება დაახლოებით 15 საათში, შემდეგ ის ბევრად ნელა მცირდება.

 

კლინიკური მახასიათებლები

ჩვენება

- ინსულტი, თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის დარღვევების მწვავე ფაზა და თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის გართულებებისა და შედეგების მკურნალობა.

- ქალა-ტვინის ტრავმა და მისი ნევროლოგიური შედეგები.

- კოგნიტიური დარღვევები და ქცევის დარღვევები ქრონიკული სისხლძარღვოვანი და დეგენერაციული ცერებრალული დარღვევების შედეგად.

 

უკუჩვენება

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ.

პარასიმპათიკური ნერვული სისტემის მომატებული ტონუსი.

 

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

პრეპარატი არ უნდა გამოიყენოთ მეკლოფენოქსატის შემცველ პრეპარატებთან ერთად. აძლიერებს ლევოდოპას ეფექტიანობას. 

 

გამოყენების თავისებურებები

ხანგრძლივი ქალასშიდა სისხლჩაქცევის შემთხვევაში არ შეიძლება დღე-ღამეში 1000 მგ დოზის და წუთში 30 წვეთის ინტრავენური გადასხმის სიჩქარის გადაჭარბება.

 

გამოყენება ორსულობის და ძუძუთი კვების პერიოდში

ორსულებში ლირას გამოყენების შესახებ მონაცემები არასაკმარისია. მონაცემები დედის რძეში ციტიქოლინის გამოყოფის და ნაყოფზე მისი მოქმედების შესახებ არ არსებობს. ამიტომ, ორსულობის ან ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატი უნდა დაინიშნოს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისთვის.

 

ზემოქმედება რეაქციის სისწრაფის უნარზე ავტოსატრანსპორტო საშუალებების ან სხვა მექანიზმების მართვისას

ზოგიერთი გვერდითი რეაქცია ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება გავლენას ახდენდეს ავტოტრანსპორტის მართვის ან რთულ ტექნიკასთან მუშაბოს უნარზე.

 

გამოყენების წესი და დოზები

პრეპარატი გამოიყენება ვენაში და კუნთში შესაყვანად, ვენაში შეიყვანება ნელი ინტრავენური ინექციის ფორმით (3-5 წუთის განმავლობაში დანიშნული დოზის მიხედვით) ან ინტრავენურად წვეთოვანი ფორმით (40-60 წვეთი წუთში).

მოზრდილებისთვის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 500-2000 მგ/დღე-ღამეში ავადმყოფის მდგომარეობის სიმძიმის მიხედვით.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2000 მგ-ს.

მძიმე და გადაუდებელი მდგომარეობების დროს მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი მიიღწევა პრეპარატის შეყვანისას პირველი 24 საათის განმავლობაში.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობაზე და განისაზღვრება ექიმის მიერ.

ხანდაზმული პაციენტები არ საჭიროებენ დოზის კორექტირებას.

პრეპარატი შეთავსებადია ყველა ინტრავენურ იზოტონურ ხსნართან, ასევე გლუკოზის ჰიპერტონულ ხსნარებთან.

მოცემული ხსნარი განკუთვნილია ერთჯერადი გამოყენებისთვის. ხსნარი უნდა შეიყვანოთ ამპულის გახსნისთანავე. გამოუყენებელი ხსნარი უნდა განადგურდეს.

თუ საჭიროა, მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს პრეპარატის პერორალურად მისაღები ხსნარის ან ტაბლეტების ფორმით.

 

ბავშვები. ბავშვებში პრეპარატის გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია, ამიტომ პრეპარატი უნდა დაინიშნოს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება ნებისმიერ პოტენციურ რისკს.

 

დოზის გადაჭარბება

დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ არის აღწერილი.

 

გვერდითი რეაქციები

ძალიან იშვიათად (<1/10000) (პაციენტების შეტყობინებების ჩათვლით).

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: ძლიერი თავის ტკივილი, ვერტიგო, ჰალუცინაცია.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპერტენზია, არტერიული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ქოშინი.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა.

იმუნური სისტემის მხრივ: ალერგიული რეაქციები, მათ შორის: გამონაყარი, ჰიპერემია, ეგზანთემა, ჭინჭრის ციება, პურპურა, ქავილი, ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსიური შოკი.

ზოგადი რეაქციები: კანკალი, ცვლილებები შეყვანის ადგილზე.

 

ვარგისობის ვადა. 2 წელი.

პრეპარატი არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

 

შენახვის პირობები. შეინახეთ არაუმეტეს 30°С ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

 

შეუთავსებლობა

არ გამოიყენოთ გამხსნელები, რომლებიც არ არის მითითებული პარაგრაფში “გამოყენების წესი და დოზები“.

 

შეფუთვა. 4 მლ ამპულაში. 5 ამპულა კოლოფში.

 

გაცემის კატეგორია.

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით