სულპერაზონი / sulperazoni / Sulperazone

შემადგენლობა

ფლაკონებში, ძირითადი კომპონენტების თანაფარდობით 1:1, არის სულბაქტამისა და ცეფოპერაზონის 1000 მგ+1000 მგ ფხვნილი შესაბამისად.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
სულბაქტამისა და ცეფოპერაზონის ანტიბაქტერიული კომპონენტია ცეფოპერაზონი-მესამე თაობის ცეფალოსპორინი, რომელიც მოქმედებს მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებზე, მათი აქტიური გამრავლების დროს, უჯრედის კედლის მუკოპეპტიდის ბიოსინთეზის დათრგუნვის გზით. სულბაქტამს არ გააჩნია კლინიკური მნიშვნელობის ანტიბაქტერიული აქტივობა (გამონაკლისს წარმოადგენს Neisseriaceae da Acinetobacter). გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ ის არის მრავალი ძირითადი ბეტა-ლაქტამაზის შეუქცევადი ინჰიბიტორი, რომელიც მიკროორგანიზმებით პროდუცირებს და ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ მყარია.
მყარი მიკროორგანიზმებით სულბაქტამის მიერ პენიცილინებისა და ცეფალოსპორინების დაშლის აცილების უნარი დმტკიცებული იყო გამოკვლევებში, სადაც გამოყენებული იყო რეზისტენტული შტამები, რომელთა მიმართებაში სულბაქტამს გააჩნდა გამოხატული სინერგიზმი პენიცილინთან და ცეფალოსპორინთან. სულბაქტამი ასევე კავშირშია ზოგიერთ პენიცილინ- დამაკავშირებელ ცილებთან, ამიტომაც სულბაქტამი/ცეფოპერაზონი ხშირად ახდენს უფრო გამოხატულ მოქმედებას მგრძნობიარე შტამებზე, ვიდრე მარტო ცეფოპერაზონი.
სულბაქტამისა და ცეფოპერაზონის კომბინაცია ყველა მიკროორგანიზმთან მიმართებაში აქტიურია, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან ცეფოპერაზონის მიმართ. ამის გარდა მას სხვადასხვა მიკროორგანიზმების ურთიერთობის სინერგიზმი გააჩნია, უპირველეს ყოვლისა შემდეგი: Heamophilus influenzae, Bacteroides species, Staphylococcus species, Acinetobacter calcoaceticus, Enterobacter aerogenes, Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella pneumoniae, Morganela morganii, Citrobacter freundii, Enterobacter cloacae, Citrobacter diversus. 
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონი აქტიურია ფართო სპექტრის კლინიკური მნიშვნელობის მიკროორგანიზმებთან in vitro მიმართებში.
გრამდადებითი მიკროორგანიზმები 
Staphilococcus aureus, Etreptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes (A ჯგუფის ბეტა-ჰემატოლოგიური სტრეპტოკოკი), Streptococcus agalactiae (B ჯგუფის ბეტა-ჰემატოლოგიური სტრეპტოკოკი), უმეტეს სხვა შტამებში ბეტა-ჰემატოლოგიური სტრეპტოკოკები, მრავალი შStreptococcus feakalis ფეაკალის (ენტეროკოკები). 
გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები
Ercherichia coli, Klebsiella species, Enterobacter species, Haemophilus influenzae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Morganela morganii, Providencia rettgeri, Providencia species, Serratia species (S. marcescens-ის ჩათვლით), Salmonella da Shigella species, Pseudomonas და სხვა Pseudomonas species, Acinetobacter calcoaceticus, Nesseria gonorrhoeae, nesseria meningitidis, bordetella petrissis, Yersinia enterocolitica. 
ანაერობული მიკროორგანიზმები
გრამუარყოფითი ჩხირები (Bacteroides tragifis ჩათვლით, სხვა Bacteroides species და Fusobacterium species)
გრამდადებითი და გრამუარყოფითი კოკები (Peptococcus, Peptostreptococcus და Veillonella species ჩათვლით)
გრამდადებითი ჩხირები (Clostridium, Eubacterium და Lactobacillus species ჩათვლით)

ფარმაკოკინეტიკა
როგორც სულბაქტამი, ასევე ცეფოპერაზონი კარგად ნაწილდება სხვადასხვა ქსოვილსა და სითხეში, ნაღველის, ნაღვლის ბუშტის, კანის, ბრმა ნაწლავის, ფალოპის ლულების, საკვერცხეების, საშვილოსნოსა და სხვ. ჩათვლით. სულბაქტამისა და ცეფოპერაზონის მაქსიმალურმა კონცენტრაციამ 2 გრ. სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის (1 გრ. სულბაქტამი, 1 გრ. ცეფოპერაზონი) ინტრავენური შეყვანის შემდეგ 5 წთ-ის განმავლობაში საშუალოდ შეადგინა 130.2 და 236.8 მკგ/მლ შესაბამისად. ეს სულბაქტამის უფრო მაღალი მოცულობის განაწილებას ასახავს (Vd = 18.0-27.6 ლ) ცეფოპერაზონისას ამასთან შედარებით (Vd = 10.2-11.3 ლ). მონაცემები, რაიმე ფარმაკოკოკინეტიკური ურთიერთზემოქმედებისა სულბაქტამსა ცეფოპერაზონს შორის სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის შეყვანის დროს არ არსებობს. 
სულბაქტამის დოზის დაახლოებით 84% და ცეფოპერაზონის დოზის 25% სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის შეყვანისას გამოდის თირკმელებით. ცეფოპერაზონის დარჩენილი ნაწილი გამოდის ძირითადად ნაღველის გავლით. სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის შეყვანისას სულბაქტამის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1 სთ, ცეფოპერაზონის – 1,7 სთ. შრატის კონცენტრაცია შეყვანილი დოზის პროპორციულია. 
ორივე კომპონენტის სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის განმეორებითი გამოყენებისას ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილება აღინიშნული არ არის. ყოველ 8-12 სთ-ში პრეპარატის შეყვანისას კუმულაცია არ აღინიშნებოდა. 
გამოყენება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში
ცეფოპერაზონი აქტიურად გამოდის ნაღველით. ცეფოპერაზონის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი ჩვეულებრივ ხანგრძლივდება, ხოლო პრეპარატის შარდის ექსკრეცია მატულობს ავადმყოფებში, რომლებსაც აწუხებთ ღვიძლი და/ან სანაღვლე გზების ობსტრუქცია. ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის დროსაც კი ღვიძლში მიიღწევა ცეფოპერაზონის თერაპიული კონცენტრაცია, ხოლო ნახევრად გამოყოფის პერიოდი მხოლოდ 2-4-ჯერ იზრდება. 
გამოყენება თირკმელების ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში
ავადმყოფებში თირკმელების სხვადასხვა ფუნქციების დროს, რომლებიც იღებენ სულბაქტამი/ცეფოპერაზონს, გამოვლენილია სულბაქტამის საერთო კლირენსის მაღალი კორელაცია ორგანიზმიდან და სავარაუდო კრეატინის კლირენსს შორის. ავადმყოფებში ტერმინალური თირკმელის უკმარისობით გამოვლენილია სულბაქტამის ნახევრად გამოყოფის პერიოდის მნიშვნელოვანი გახანგრძლივება (სხვადსხვა გამოკვლევებში საშუალოდ 6.9 და 9.7 სთ.). ჰემოდიალიზმა გამოიწვია ორგანიზმიდან საერთო კლირენსის ნახევრად გამოყოფის პერიოდის მნიშვნელოვანი ცვლილება და სულბაქტამის მოცულობის განაწილება. 
გამოყენება ხანდაზმულ ადამიანებში
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის ფარმაკოკინეტიკა შეისწავლებოდა ხანდაზმულ ადამიანებში, რომლებსაც თირკმელის უკმარისობა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა ჰქონდათ. ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით გამოვლენილია ნახევრად გამოყოფის პერიოდის გახანგრძლივება, კლირენსის დაწევა და როგორც სულბაქტამის, ასევე ცეფოპერაზონის განაწილების მოცულობის აწევა. სულბაქტამის ფარმაკოკინეტიკამ კორელირება მოახდინა თირკმელების ფუნქციების დარღვევის ხარისხზე, ხოლო ცეფოპერაზონის ფარმაკოკინეტიკამ – ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ხარისხზე. 
გამოყენება ბავშვებში 
ბავშვებში გამოკვლევისას არ იყო გამოვლენილი სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის კომპონენტების ფარმაკოკინეტიკის არსებითი ცვლილებები უფროსებთან შედარებით. სულბაქტამის ნახევრად გამოყოფის საშუალო პერიოდი ბავშვებში შეადგენს 0.91 სთ-დან 1.42 სთ-მდე, ცეფოპერაზონის – 1.44 სთ– დან 1.88 სთ-მდე.

მიღების წესები და დოზები
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონი გამოიყენება შემდეგი ინფექიების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების მიერ: 
ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები
ზედა და ქვედა შარსადენი გზების ინფექციები 
პერიტონიტი, ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი და სხვა ინტრააბდომინალური ინფექციები
სეპტიცემია 
მენინგიტი 
კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები 
ძვლებისა და სახსრების ინფექციები 
მცირე მენჯის ორგანოების ანთებითი დაავადებები, ენდომეტრიტი, გონორეა და შარდსასქესო
ტრაქტის სხვა ინფექციები 
გამოყენების წესი და დოზები 
გამოყენება უფროსებში
უფროსებში სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის გამოყენება რეკომენდებულია შემდეგი სადღე-ღამისო დოზებით: 

შეფარდება	სულბაქტამი/ცეფოპერაზონი (გრ.)	სულბაქტამი დოზა (გრ.)	ცეფოპერაზონი დოზა (გრ.)
1:1	2.0-4.0	1.0-2.0	1.0-2.0

სადღე-ღამისო დოზა უნდა გაიყოს თანაბარ ნაწილებად და ყოველ 12 სთ-ში მოხდეს შეყვანა. მძიმე ან რეფრაქტორული ინფექციების დროს სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის სადღე-ღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს ყოველ 8 გრ-მდე ძირითადი კომპონენტების თანაფარდობით 1:1 (ე.ი. ცეფოპერაზონის 4 გრ.). ავადმყოფებს, რომლებიც იღებდნენ სულბაქტამი/ცეფოპერაზონს თანაფარდობით 1:1, შეიძლება დაჭირდეთ ცეფოპერაზონის დამატებითი შეყვანა. დოზა უნდა გაიყოს თანაბარ ნაწილად და მისი შეყვანა უნდა მოხდეს ყოველ 12 სთ-ში. 
სულბაქტამის რეკომენდებული მაქსიმალური სადღე-ღამისო დოზა 4 გრ. შეადგენს. 
გამოყენება თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს
ავადმყოფებში 15-30 მლ/წთ კრეატინის კლირენსით სულბაქტამის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 1 გრ. ყოველ 12 სთ-ში (სულბაქტამის მაქსიმალური სადღე-ღამისო დოზა 2გრ.), ხოლო ავადმყოფებში კრეატინის კლირენსით 15 მლ/წთ სულბაქტამის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 500 მგ ყოველ 12 სთ-ში (სულბაქტამის მაქსიმალური სადღე-ღამისო დოზა 1გრ). მძიმე ინფექციების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს ცეფოპერაზონის დამატებითი შეყვანა. სულბაქტამის ფარმაკოკინეტიკა მნიშვნელოვნად იცვლება ჰემოდიალიზის დროს. შრატიდან ცეფოპერაზონის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი რამდენადმე იწევს ჰემოდიალიზის დროს. 
მაშასადამე, პრეპარატის შეყვანა უნდა მოხდეს დიალიზის შემდეგ. 
გამოყენება ბავშვებში 
ბავშვებში სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის გამოყენება რეკომენდებულია შემდეგი სადღე-ღამისო დოზებით: 

შეფარდება	სულბაქტამი/ცეფოპერაზონი	სულბაქტამი დოზა (მგ/გკ/დ-ღ)	ცეფოპერაზონი დოზა (მგ/გკ/დ-ღ)
1:1	40-80	20-40	20-40

დოზა უნდა გაიყოს თანაბარ ნაწილად ყოველი 6-12 სთ-ში. 
სერიოზული ან რეფრაქტორული ინფექციების დროს ეს დოზები შეიძლება გაიზარდოს 160 მგ/კგ–მდე დ-ღ-ში ძირითადი კომპონენტების 1:1 თანაფარდობისათვის. სადღე-ღამისო დოზა იყოფა 2-4 თანაბარ ნაწილად. 
გამოყენება ახალდაბადებულებში 
ახალდაბადებულებს სიცოცხლის პირველი კვირების განმავლობაში პრეპარატი უნდა გაუკეთდეს ყოველ 12 სთ-ში. სულბაქტამის მაქსიმალური სადღე-ღამისო დოზა ბავშვებში არ უნდა აღემატებოდეს 80 მგ/კგ/დ-ღ. 
ხსნარის მომზადების წესი პარენტერალური გამოყენებისათვის 
ინტრავენური შეყვანა 
ინტრავენური ინფუზიისათვის ხსნარის მოსამზადებლად შეიძლება გამოყენებულ იქნეს რინგერის ლაქტირებული ხსნარი, თუმცა ამ ნარევის შეუთავსებლობის გათვალისწინებით მისი გამოყენება ფხვნილის გასახსნელად თავიდან არ შეიძლება. შეთავსებადობა შეიძლება მიღწეულ იქნეს ხსნარის ორეტაპობრივი მომზადების გზით-თავდაპირველად ფხვნილს ხსნიან საინექციო წყალში, ხოლო შემდეგ აზავებენ რინგერის ლაქტირებული ხსნარით. 
განმეორებითი ინფუზიებისათვის სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის თითოეული ფლაკონის შემადგენლობას ხსნიან წყალში ადეკვატურ 5% დექსტროზების ხსნარში, 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის საინექციო ხსნარში ან საინექციო სტერილურ წყალში, ხოლო შემდეგ აზავებენ 20 მლ-მდე იგივე ხსნარით. ინფუზიას ატარებენ 15-60 წთ განმავლობაში. 
ინტრავენური ინექციისათვის თითოეული ფლაკონის შემადგენლობა უნდა გაზავდეს, ისე როგორც ეს ზემოთ არის მითითებული, და მოხდეს შეყვანა მინიმუმ 3 წუთის განმავლობაში. 
კუნთში შეყვანა 
კუნთში შესაყვანად ხსნარის მოსამზადებლად შეიძლება გამოყენებული იქნეს 2% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარი, თუმცა თავდაპირველად მისი გამოყენება ფხვნილის გასახსნელად არ შეიძლება, მათი შეუთავსებლობის გამო. შეთავსებადობა შეიძლება მიღწეული იქნეს ხსნარის ორეტაპობრივი მომზადების გზით - თავდაპირველად ფხვნილს ხსნიან საინექციო წყალში, ხოლო შემდეგ აზავებენ 2% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარით. 
ხსნარის მომზადება 

საერთო დოზა (გრ)	სულბაქტამი+ცეფოპერაზონის ეკვივალენტური დოზა (გრ)	გამხსნელის მოცულობა	მაქსიმალური საბ. კონც. (მგ/მლ)
2.0	1.0+1.0	6.7	125+125

სულბაქტამი/ცეფოპერაზონი შეთავსებადია საინექციო წყალთან, 5% დექსტროზების ხსნართან, იზოტონურ ფიზიოლოგიურ ხსნართან, 5% დექსტროზების ხსნართან 0,225% ფიზიოლოგიურ ხსნარში და 5% დექსტროზების ხსნართან ცეფოპერაზონის 10მგ/მლ-დან და სულბაქტამის 10მგ/მლ-დან და 250 მგ/მლ-მდე და 250 მგ/მლ-მდე კონცენტრაციით ფიზიოლოგიურ ხსნარში შესაბამისად. 
რინგერის ლაქტირებული ხსნარი 
ფხვნილის გასახსნელად გამოყენებული უნდა იქნეს საინექციო სტერილური წყალი. ხსნარი მზადდება ორ ეტაპად: ჯერ გამოიყენება საინექციო სტერილური წყალი (იხ. ტაბ. ზემოთ), ხოლო შემდეგ მიღებულ ხსნარს აზავებენ რინგერის ლაქტირებული ხსნარით სულბაქტამის 5მგ/მლ კონცენტრაციამდე (საწყისი ხსნარის 2 მლ-ს ხსნიან რინგერის ლაქტირებული ხსნარის 50 მლ-ში ან 4 მლ-ს რინგერის ლაქტირებული ხსნარის 100 მლ-ში). 
ლიდოკაინი 
ფხვნილის გასახსნელად გამოყენებული უნდა იქნეს საინექციო სტერილური წყალი. ხსნარი, რომელიც შეიცავს ცეფოპერაზონს 250 მგ/მლ ან მეტ კონცენტრაციას, ამზადებენ ორ ეტაპად: თავიდან გამოიყენება საინექციო სტერილური წყალი (იხ. ტაბ. ზემოთ), ხოლო შემდეგ აზავებენ 2% ლიდოკაინის ხსნარით, რათა მიიღონ ხსნარი, რომელიც შეიცავს ცეფოპერაზონს 250 მგ/მლ-მდე და სულბაქტამს 250 მგ/მლ-მდე დაახლოებით 0,5% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარში.

გვერდითი მოვლენები
ანაფილაქტოიდური რეაქციები: შოკი. 
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: გულისრევა, ღებინება, ფსევდომემბრანული კოლიტი.
კანის რეაქციები: მაკულოპაპულეზური გამონაყარი, ჭინჭრის გამონაყარი, ქავილი, სტივენ-ჯონსის სინდრომი. რისკი მათი მაღალია ავადმყოფებში ანამნეზში ალერგიული რეაქციებით (განსაკუთრებით პენიცილინზე). 
სისხლწარმოქმნის სისტემა: ნეიტროფილების რიცხვის შემცირება. ხანგრძლივი მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს შექცევადი ნეიტროპენია. ზოგიერთ პაციენტებში მკურნალობისას შეინიშნებოდა კუმბსას დადებითი სინჯი. შეინიშნებოდა ასევე ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის დონის დაწევა. შეინიშნებოდა გარდამავალი ეზინოფილია, ლეიკოპენია და თრომბოციტოპენია, ასევე ჰიპოპროთრომბინემია. 
სხვა: თავის ტკივილი, ციებ-ცხელება, ტკივილები ინექციის დროს, ციება, ვასკულიტი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების გარდამავალი მომატება-ასტ, ალტ, თუთიის ფოსფატაზისა და ბილირუბინისა სისხლის შრატში. კათეტერის დახმარებით სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის ინტრავენური შეყვანისას (როგორც სხვა ცეფალოსპორინები და პენიცილინები) ინფუზიის ადგილას შეიძლება განვითარდეს ფლებიტი.

უკუჩვენება
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონი უკუნაჩვენებია ავადმყოფებისათვის, რომლებსაც ალერგია აქვთ პენიცილინზე, სულბაქტამზე, ცეფოპერაზონზე ან სხვა ნებისმიერ ცეფალოსპორინებზე.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის დროს ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება ნაყოფისათვის პოტენციურ რისკს.

განსაკუთრებული მითითებები
ავადმყოფებში, რომლებიც იღებდნენ ბეტა-ლაქტამებს, მათ შორის ცეფალოსპორინებს, აღწერილია ჰიპერმგრძნობელური (ანაფილაქტოიდური) სერიოზული რეაქციების შემთხვევები, რომლებიც ზოგჯერ იწვევდნენ სიკვდილს. ასეთი რეაქციების რისკი მაღალია პაციენტებში, რომლებსაც ანემნეზში აღენიშნებოდათ ჰიპერმგრძნობელური რეაქციები. ალერგიული რეაქციების წარმოქმნისას აუცილებელია მოიხსნას პრეპარატი და უნდა დაინიშნოს ადეკვატური თერაპია.
სერიოზული ანაფილაქტოიდური რეაქციებისას აუცილებელია ადრენალინის გადაუდებელი შეყვანა. მაჩვენებლების მიხედვით ინიშნება ჟანგბადი, შიგნით შეყავთ გლუკოკორტიკოსტეროიდები და უზრუნველყოფენ სასუნთქი გზების გამავალობას, ინტუბაციის ჩათვლით. 
ავადმყოფებს, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით, თანმდევი თირკმელების ფუნქციების დარღვევით აუცილებელია ჩაუტარდეთ ცეფოპერაზონის შრატის კონცენტრაციის მონიტორინგი და მისი დოზის კორექცია აუცილებლობის შემთხვევაში. თუ ასეთ შემთხვევებში ცეფოპერაზონის შრატის რეგულარული მონიტორინგი არ ტარდება, მაშინ მისი სადღე-ღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2 გრ.
ცეფოპერაზონით, როგორც სხვა ანტიბიოტიკებით მკურნალობისას, იშვიათ შემთხვევებში ვითარდება ვიტამინი K-ს დეფიციტი. ამისი მიზეზი, ალბათ არის ნაწლავების ნორმალური მიკროფლორის დათრგუნვა, რომელიც ამ ვიტამინის სინთეზირებას ახდენს. K ჯგუფის რისკს შეიძლება მივაკუთნოთ პაციენტები, რომელიც ცუდად იკვებებიან, რომლებიც იტანჯებიან ნელააბსბორბაციით (მაგალითად მუკოვისციდოზი) და ხანგრძლივად იმყოფებიან შიგნით ხელოვნურ კვებაზე. ასეთ შემთხვევაში, ასევე ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ანტიკოაგულანტებს, აუცილებელია გაკონტროლდეს პოთრომბული დრო და მაჩვენებლების არსებობისას დაინიშნოს ვიტამინი K. 
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონით, როგორც სხვა ანტიბიოტიკებით ხანგრძლივი მკურნალობისას, შეიძლება შეინიშნოს არამგრძნობიარე მიკროორგანიზმების ჭარბი ზრდა. აუცილებელია მოხდეს ავადმყოფების დაკვირვება მკურნალობის დროს. ხანგრძლივი თერაპიის დროს (როგორც ნებისმიერი სხვა ძლიერი პრეპარატების გამოყენება) რეკომენდებულია შიდა ორგანოების ფუნქციების მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი, თირკმელების, ღვიძლისა და სისხლწარმოქმნის სისტემის ჩათვლით. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ახალდაბადებულთათვის, უპირველეს ყოვლისა დღენაკლულებისათვის და პატარა ბავშვებისათვის. 
ცეფოპერაზონი არ გამოდევნის ბილირუბინს დაკავშირებულს პლაზმის ცილებთან.

ჭარბი დოზირება
ადამიანში ცეფოპერაზონის ნატრიუმისა და სულბაქტამის ნატრიუმის მწვავე ტოქსიკურობაზე ინფორმაცია შეზღუდულია. ჰიპერდოზირების დროს შეიძლება მოსალოდნელი იყოს არასასურველი ეფექტების გამოვლენა, რომლებიც რეგისტრირებულია პრეპარატის გამოყენებისას. აუცილებელია გავითვალისწინოთ ის ფაქტი, რომ ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მაღალმა კონცენტრაციამ ზურგის ტვინის სითხეში შეიძლება მიგვიყვანოს ნევროლოგიურ მოშლილობამდე, კრუნჩხვების ჩათვლით. როგორც ცეფოპერაზონი, ასევე სულბაქტამი სისხლიდან გამოდის ჰემოდეალიზის დროს, ამიტომაც მკურნალობის ამ მეთოდმა შეიძლება ხელი შეუწყოს პრეპარატის გამოყოფას ორგანიზმიდან ჰიპერდოზირების დროს ავადმყოფებში, თირკმელების ფუნქციების დარღვევით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ალკოჰოლი
ცეფოპერაზონით მკურნალობის დროს ალკოჰოლის მიღებისას მისი გამოყოფის შემდეგ 5 დღის განმავლობაში რეგისტრირებული იყო რეაქციები, რომლებიც ხასიათდებოდა ოფლიანობით, თავის ტკივილით და ტახიკარდიის მომატებით. მსგავსი რეაქციები აღინიშნებოდა ზოგიერთი სხვა ცეფალოსპორინის გამოყენების დროსაც, ამიტომაც პაციენტები უნდა იყვნენ გაფრთხილებულნი, ალკოჰოლური სასმელის გამოყენებისას, სულბაქტამი/ცეფოპერაზონით მკურნალობის ფონზე, შესაძლო რეაქციების გამოვლენის შესახებ. ავადმყოფებს, რომლებსაც ესაჭიროებათ ხელოვნური კვება (შიგნით ან პარენტერალურად), თავიდან უნდა აიცილონ ხსნარის გამოყენება, რომელიც შეიცავს ეთანოლს.
გავლენა ლაბორატორიული ტესტების რეზულტატებზე 
ბენედიქტის ან ფელინგის ხსნარის გამოყენებისას შეიძლება აღინიშნებოდეს ცრუ-დადებითი რექცია შარდში გლუკოზაზე. 
ამინოგლიკოზიდი 
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონისა და ამინოგლიკოზიდების ხსნარი არ შეიძლება პირდაპირ იქნეს შერეული, მათ შორის ფიზიკური შეუთავსებლობის გათვალისწინებით. თუ ტარდება სულბაქტამი/ცეფოპერაზონისა და ამინოგლიკოზიდის კომბინირებული თერაპია, მაშინ ორი პრეპარატი თანამიმდევრული ინფუზიის გზით შედის ცალკეული მეორადი კათეტერების გამოყენებით, ხოლო პირველადი კათეტერი ადეკვატური ხსნარით ირეცხება პრეპარატის დოზების შეყვანებს შორის. 
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონსა და ამინოგლიკოზს შორის შეყვანის ინტერვალი დღის განმავლობაში უნდა იყოს რაც შეიძლება დიდი. 
ზეგავლენა ავტომობილის მართვასა და ტექნიკით სარგებლობაზე
სულბაქტამი/ცეფოპერაზონის გამოყენების კლინიკარული ცდა, ადასტურებს იმას, რომ საეჭვოა მან იმოქმედოს ავტომობილის მართვის ან ტექნიკით სარგებლობის უნარზე.

შენახვის პირობები და ვადები
შენახვის ვადა 
2 წელი 
პრეპარატის გამოყენებამდე შეამოწმეთ ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის თარიღი, რომელიც მითითებულია ყუთზე. 
არ გამოიყენოთ პრეპარატი ვარგისიანობის ვადის თარიღის ამოწურვის შემდეგ, რომელიც მითითებულია შეფუთვაზე. 
შენახვის პირობები 
შეინახეთ არა უმეტეს 25oC ტემპერატურაზე.
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქში გაცემის წესი
გაიცემა ექიმის რეცეპტით